Marshal en Official KNAF Iris van Buren: “Er is nog zoveel wat we kunnen doen om diversiteit binnen de motorsport te vergroten”

Toen de FIA deze zomer het Women’s Exchange Program aankondigde wist Iris van Buren meteen: deze kans moet ik grijpen. Met succes; ze reisde naar de Grand Prix van Singapore af en was een van de 24 vrouwelijke marshals tijdens die GP. In 2021 en 2022 werkte ze al als official in de pitstraat tijdens de Formula 1 Dutch Grand Prix. Voor KICK-ES neemt Iris ons mee in haar werk, veiligheid in de pitstraat en vrouwen in de motorsport.

Je bent onlangs afgereisd naar Singapore voor het FIA Women in Motorsport Exchange Program, hoe is dit op je pad gekomen?
Een passie voor auto’s en autosport heeft er bij mij altijd al ingezeten. Als kind wilde ik niets liever dan (nep)auto’s besturen en ik kon dan ook niet wachten tot ik oud genoeg was om met echte auto’s, motoren en andere voertuigen te mogen rijden. Het kijken en luisteren naar auto’s en motoren in de vorm van onder andere Formule 1 en de MotoGP is in mijn opvoeding ook altijd aanwezig geweest. Voornamelijk de Formule 1 volg ik dan ook op de voet.

Na mij in de loop van 2021 aangesloten te hebben bij de KNAF, ben ik mij meer gaan verdiepen in onder andere het wat technischere aspect van de racerij. Zo ben ik begonnen als technisch commissaris trainee en aspirant official. Het verschil tussen de twee is dat je als technisch commissaris echt leert auto’s te keuren tijdens een voor- tijdens- en nakeuring. Als Official ben je dan weer bezig voor de minder technische, maar even belangrijke functies zoals het vlaggen en werkzaamheden rondom bijvoorbeeld Parc Fermé.

Verschillende trainingen en cursussen hebben ervoor gezorgd dat ik mijn steentje in de pitstraat bij mocht dragen tijdens twee DGP’s in Zandvoort.

In de zomer van dit jaar kwam ik via LinkedIn langs een post van de FIA over een speciaal FIA Women’s Exchange Program. Singapore zou namelijk als eerste Formule 1 land een speciale groep van 24 vrouwelijke marshals van over de hele wereld hosten tijdens de Singapore Grand Prix. Nu leef ik echt bij de uitspraken “Niet geschoten is altijd mis” en “Nee heb je, ja kun je krijgen”, dus ik besloot te solliciteren naar deze vrijwillige functie.

Na enkele weken kreeg ik de verlossende mail; ik was vanuit een grote groep vrouwen en na meerdere beoordelingen vanuit de FIA toegelaten tot de FIA WIM Exchange Program! Na wat logistieke zaken, contact met de KNAF en online trainingen speciaal gericht op de SGP, was het dan eindelijk tijd om de koffers in te pakken en stond ik eind september op het vliegveld.

Hoe zag de tijd in Singapore eruit?
Na een lange reis kwam ik aan op Changi Airport en maakte ik meteen kennis met aantal internationale dames vanuit alle uithoeken van de wereld. Ook maakte in kennis met mijn kamergenoot, een dame uit Mexico. Het klikte direct met iedereen in de groep en 24 uur later stonden wij op het Marina Bay Street Circuit.

De groep van 24 werd onderverdeeld over de 23 posten langs de baan. Mijn post was in bocht 23, wat betekende dat ik, naar mijn mening, the best seat in the house had. Ik keek namelijk recht uit op de start-finish en ik had ook nog eens een prachtige skyline van Singapore om van te genieten.

Mijn post bestond uit vrijwel alleen maar ervaren marshals, die allemaal al meerdere SGP’s hadden volbracht voordat Corona ervoor zorgde dat er twee jaar lang niet geracet kon worden in Singapore. Samen met het team heb ik gedurende het weekend talloze dingen mogen doen en zien. Zo heb ik veel moeten vlaggen, iets wat in mijn ogen nog weleens onderschat wordt. Er wordt namelijk nog wel eens gedacht dat het alleen een kwestie van zwaaien is, maar er komt nog veel meer bij kijken. Zo is reactiesnelheid van groot belang en moet je in een split second kunnen bepalen welke (combinatie van) vlaggen er gepakt moet worden. Op de donderdag werden we dan ook meteen door FIA Race Control getest op onze handelingssnelheden met vlaggen. Zo vraagt een safety car weer een andere combinatie van signalen, dan een auto die spint of een groot ongeluk. Ook hangt het type vlag en de combinatie af van de locatie van de situatie waarop je handelt. Mega interessant dus! Het was ook inspirerend om te zien hoe gepassioneerd mijn lokale collega marshals waren. Er was zoveel drive om je als team te blijven ontwikkelen en een foutloze prestatie neer te zetten. Dit zorgt ervoor dat je als team samenwerkt en evalueert waar zaken beter kunnen. Je bent dus echt een geheel.

Naast het vlaggen heb ik ook als observer contact mogen houden met Race Control namens onze post. Alles wat binnen onze post grenzen viel, werd door ons in de gaten gehouden en gerapporteerd aan RC. Je kunt hierbij aan alles denken, van supporters die over de hekken wilden klimmen, tot track limits en safety cars tot ongelukken. Alles had een speciale manier van rapporteren en ik oefende daar dan ook graag mee. Door verschillende regenachtige sessies moest er redelijk wat gerapporteerd worden bij Race Control waardoor ik me snel kon ontwikkelen binnen deze rol.

Wat is je nog meer bijgebleven van je ervaring in Singapore?
Na alle sessies, er zijn natuurlijk naast F1 ook de W-serie en de TSS Super Serie, kregen we de mogelijkheid om de pitstraat te verkennen. Zo hebben wij een pitlane walk mogen doen en heb ik de kwalificatie van F1 vanaf de pitwall tussen McLaren en Ferrari mogen volgen. Ook daar was er een belangrijke taak: ervoor zorgen dat niks en niemand in de weg liep of stond wanneer de raceauto’s door de pitstraat heen reden. Er gebeurt namelijk veel in zo’n pitstraat, er lopen massa’s aan fotografen, cameramensen en crew rond. Je bent dus heel scherp op alles wat er om je heen gebeurt om te zorgen dat er geen onveilige situaties ontstaan. Het kan nog weleens gebeuren dat iemand een verkeerde inschatting maakt met oversteken of iemand die niet goed let waar de auto’s zich bevinden. Veiligheid in de pitstraat is van groot belang en regels worden dan ook streng nageleefd.

Het is zo onwijs bijzonder om alles van dichtbij mee te maken, je ziet hoe er aan de auto’s gewerkt wordt en je zit front row bij pitstop oefeningen

Iets wat mij ook nog goed is bijgebleven is de gastvrijheid van dit land en de passie van de kartrekkers achter het Women In Motorsport programma. De band die je opbouwt in zo’n korte tijd is enorm speciaal en heeft ook echt bijgedragen aan een herinnering voor het leven en hopelijk meer mooie evenementen in de toekomst. Ook heb ik nog steeds goed contact met de andere vrouwen uit dit programma en de FIA WIM coördinatoren Janette Tan en Silvia Bellot. Ik hoop van harte dat wij met deze groep de eerste stap hebben gezet voor een succesvolle groei van het FIA WIM Exchange Program en dat veel vrouwen in onze voetstappen zullen treden.

Wat neem je mee en wat zou je willen zeggen tegen meiden die ook marshal willen worden?
Het resultaat van mijn deelname aan het FIA WIM programma is dat ik inmiddels naast mijn vrijwillige taken als marshal en Official bij de KNAF, ook ben aangesloten bij de Commissie Communicatie en PR. Langs deze weg hoop ik ook in Nederland namens de KNAF de motorsport toegankelijker te maken voor (toekomstige) vrouwelijke marshals. Er is nog zoveel wat we kunnen doen om diversiteit binnen de sport te vergroten en ik ga daar dan ook graag mee aan de slag!

Als ik een tip zou kunnen geven aan meiden en vrouwen die zich ook meer bezig zouden willen houden met marshalling in de motorsport is: gewoon doen! Maak je geen zorgen als je een minder technische achtergrond hebt, dit is allemaal te leren en er zijn mooie e-learnings en cursusdagen die je kunt volgen. Laat je onderdompelen in de wereld van de racerij en pak kansen met beide handen aan. Je bent nooit uitgeleerd en je leert enorm veel inspirerende mensen kennen. Met een leergierige en enthousiaste instelling sta je al 1-0 voor. Het komt helaas niet aanwaaien dus blijf vooral nieuwsgierig en blijf ontdekken!