Nicky coacht een mannenteam: “dus jij bent de verzorgster?”

Deze maand werd de Supercup, de wedstrijd tussen Champions League-winnaar Liverpool en Europa League-winnaar Chelsea, gefloten door een vrouw. Stéphanie Frappart was in april al de eerste vrouwelijke scheidsrechter in de Franse Ligue 1 en mocht nu dus ook op het Europese podium aantreden. Ze oogstte enorm veel lof met haar historische optreden; ze was “bijna onzichtbaar” (persoonlijk moet ik mezelf er altijd aan herinneren dat dat iets positiefs is voor scheidsrechters) en werd een voorbeeld genoemd voor jonge meisjes én mannelijke arbiters.

Je moet er maar gaan staan, met 22 mannen naast je op het grasveld en miljoenen kijkers naar je glurend vanaf de bank. Ik heb enorm veel respect voor dit soort powervrouwen. Zelf probeer ik haar een beetje na te doen door een herenteam te trainen en coachen. De eerste paar keren was dat best even gek, om opeens als vrouw voor een groep mannen te gaan staan en te beweren dat ik evenveel weet van het spelletje als zij. Gelukkig bleek het een goede keus; niet alleen luisteren ze gewoon naar wat ik zeg, ook geniet ik enorm van de andere dynamiek in een mannenteam ten opzichte van een vrouwenteam. Woorden zijn harder, ego’s zijn groter, maar ondertussen komen ze wel naar me toe als ze ergens mee zitten. Tegenstanders zijn ook nog weleens verbaasd als ik aan kom lopen bij een wedstrijd. “Dus jij bent de verzorgster?” Dan lach ik maar vriendelijk, knijp ik iets harder bij het handen schudden en stel ik me voor als de trainer. Levert altijd leuke gesprekken op.

Het afgelopen jaar heb ik ook des te meer beseft dat er écht verschillen zitten tussen het mannen- en vrouwenvoetbal. Positioneel en tactisch gaat het anders, want mannen rennen sneller, passen harder en komen verder met hun schot. Daarom is het erg fijn dat mijn medetrainer een man is. Ik merk dat hij sommige situaties in het veld beter inschat. Dit doet me echter óók beseffen dat het op z’n minst opmerkelijk is dat zoveel vrouwenteams door mannen gecoacht worden. Begrijpen vrouwen hun eigen spel niet veel beter? Ik zou het niet durven zweren, maar in haar interview zei Vera Pauw het ook al; vaak staan de meest succesvolle vrouwenteams onder leiding van een vrouw.

Op het amateurniveau dat ik coach hoef ik me gelukkig niet druk te maken om de beste prestaties. De mannen zijn allang blij dat er twee keer in de week een trainer voor hun neus staat. En of dat nou een man of een vrouw is, lijkt ze niet echt te boeien. Zolang ik maar even check of het veilig is om de kleedkamer binnen te komen.

Kijktip: In een nieuwe aflevering van de KNVB-serie Clubkoorts schittert Odysseus als unieke voetbalclub met de meeste seniorenvrouwenteams van Nederland en een aanzienlijk deel mannenteams met een vrouw als coach. Het filmpje geeft écht de sfeer op de club weer en heeft al ’n hoop extra bekendheid opgeleverd. Supertof om onderdeel te zijn van deze unieke vereniging!