Hoe gaat het nu met FIFA Master student Evita Schippers?

Een aantal maanden terug interviewde Esther FIFA Master student Evita Schippers. Toen zat ze in Milaan, bezig aan het tweede semester van deze studie. Vervolgens zou ze het laatste deel van deze Master in Zwitserland afronden. Maar het liep anders. Ze besloot halsoverkop naar huis te gaan, omdat de situatie in Italië onvoorspelbaar werd. Inmiddels is ze weer in Nederland en volgt ze haar lessen digitaal. Hoe vergaat haar dat en hoe ziet het verdere verloop van deze Master eruit?

Hoe gaat het met je?
Ik ben terug in Nederland en ben deze week vrij. Maar ik heb nog wel genoeg te doen hoor, anders zou ik wel gillend gek worden.

En is iedereen weer terug naar huis gegaan? Hoe ziet de situatie er nu uit?
Bijna iedereen is naar huis gegaan. Op vrijdag 6 maart ben ik naar huis vertrokken. We hadden al bijna geen lessen meer, in ieder geval niet face-to-face. Toen vroeg ik mijzelf ook af: Waarom zit ik hier dan? Je zag al op straat dat het rustig was, het begon er steeds somberder uit te zien. Toen heb ik ’s middags besloten om mijn spullen te pakken en nog diezelfde avond ben ik naar huis gevlogen. Die dag daarna, zaterdag, werd het decreet afgekondigd en heeft de rest daar zijn spullen gepakt. Een groot gedeelte is naar Zwitserland gegaan, omdat we eigenlijk daarna het gedeelte in Zwitserland zouden hebben. Toen werd de situatie nog slechter natuurlijk, en nu is iedereen dus thuis. Maar iedereen zit wel in een andere tijdzone, dat is lastig.

Hebben jullie nog wel lessen?
Tot vorige week hadden we online lessen vanuit Milaan. En binnenkort beginnen de lessen vanuit Zwitserland, dus de lessen over het onderdeel rechten. Nu werken we via Zoom en dat is best lastig voor sommigen die in andere tijdzones leven. Als het bij ons middag is, is het in Australië middernacht. Het is dus wel echt flink aanpoten. Ik heb dan nog het geluk dat ik in dezelfde tijdszone zit. Mij valt het best zwaar om de hele dag achter de computer te zitten en te luisteren. Ik ben wel heel blij dat alles goed verloopt binnen onze klas en dat we die goede relatie al hebben kunnen bewerkstelligen in Leicester.

En hoe is de sfeer nu op de opleiding?
Iedereen snapt nu: Het bestrijden van het virus is doel nummer één. Dat neemt natuurlijk niet weg dat wij het liever op een andere manier gezien hadden. Maar in principe hebben we altijd goed gecommuniceerd met de opleiding zelf. Zij zijn natuurlijk ook afhankelijk van andere instanties. Zoals je dat hier ook ziet bij de Eredivisie, daar spelen ook verschillende belangen mee. Het is gewoon heel erg gecompliceerd.

En is er door de organisatie al iets aangekondigd over het verdere verloop van het schooljaar?
Ik weet op dit moment eigenlijk alleen waar ik volgende week aan toe ben. Ik weet wel dat tot 19 april alle universiteiten in Zwitserland dicht zijn. Maar verder is het daar gewoon dezelfde situatie als in Nederland; wachten tot de overheid wat beslist. Eigenlijk zouden wij volgende week starten met lessen in Zwitserland en die zouden tot ongeveer 31 mei duren. En dan zouden wij de maand juni hebben om volledig bezig te zijn met onze thesis. Halverwege juli hebben we daar dan onze presentatie en verdediging van. Er zijn natuurlijk daar ook scenario’s over dat ze dat op gaan schuiven.

Het heeft natuurlijk ook geen zin om ver vooruit te kijken, want we weten ook niet wat er gaat gebeuren.
Dat hadden we een paar maanden geleden toch niet verwacht. In het begin werd er bij ons in de klas nog met een knipoog gezegd: Het is eigenlijk wel redelijk gunstig dat het EK wordt opgeschoven, de Olympische Spelen etc. voor werkgelegenheid. Maar als ik nu zo om mij heen kijk denk ik daar anders over. Op LinkedIn zie ik berichten van mensen die zeggen: Mijn contract is niet verlengd, mijn andere baan gaat niet meer door. Het is echt verschrikkelijk. We hebben het deels zelf in de hand hoe de situatie zich verder gaat ontwikkelen. Een aantal dingen zijn voor mij niet veranderd, bijvoorbeeld FaceTimen met vrienden. Dat moest ik de afgelopen maanden al doen. Dus voor mij is die omschakeling minder groot. Tuurlijk is het anders, maar het is voor mij niet zo onbekend als dat het voor de meeste mensen is. Ik heb ook nog zoveel dingen te doen. Ik ben bijvoorbeeld klassenvertegenwoordiger geworden voor de module in Zwitserland.

Wat zijn dan je taken?
Heel plat gezegd ben je de schakel tussen de coördinator vanuit Zwitserland en de klas. Dus als er berichten zijn vanuit de klas, dan vertaal je dat weer door naar de coördinator. Maar een andere taak is bijvoorbeeld een overzicht maken van wie in welke tijdzone zit. Ook als mensen vragen hebben over visa, dan ben jij het aanspreekpunt. Omdat ze niet willen dat er 32 mensen op de coördinator afstappen.

Word je daarvoor gekozen of kun je je aanmelden? Hoe gaat dat in zijn werk?
In elke module zijn er twee klassenvertegenwoordigers, een jongen en een meisje. Je kunt aangeven dat je geïnteresseerd bent en dan gaan zij kijken wie daarvoor geschikte kandidaten zijn. Uiteindelijk laten ze het wel over aan de klas, dus er komt gewoon een stemming. Het toeval was dat er uiteindelijk twee meiden waren overgebleven, een Marokkaans klasgenote en ik. Toen hebben we de klas laten stemmen. We kregen beiden 15 stemmen en hebben toen besloten allebei klassenvertegenwoordiger te zijn. Met een jongen erbij, dus we zijn met z’n drieën. In deze uitdagende situatie moet ik zeggen dat het wel fijn is om met zijn drieën die verantwoordelijkheid te hebben.

Wat is jou het meest bijgebleven van dit tweede semester?
Ik heb al een bachelor en master in management en marketing, en dit semester was vrij veel herhaling. Het was misschien wat minder verdiepend dan ik eerder had gehoopt. De toegevoegde waarde zat voor mij vooral in alle gastsprekers die langskwamen. Daarnaast hebben we het ook veel gehad over basketbal, wat een grote sport is in Italië, net als volleybal. Het is mooi om te zien hoe die organisaties met beperkte budgetten toch veel gedaan krijgen. Wij zijn bijvoorbeeld naar Vero Volley gegaan, dat is een volleybalclub in Monza. Zij doen veel voor de lokale maatschappij daar.

En nu ga je dus aan de slag met het juridische stuk, wat voor jou dus interessanter is.
Zeker. En we zijn bezig met onze thesis. Samen met mijn groepje gaan we kijken naar racisme in de voetbalwereld en welke rol sociale media daarin speelt. Wij willen met ons onderzoek gaan kijken naar hoe voetbal -stakeholders, -clubs en -competities sociale media in kunnen zetten in de strijd tegen racisme. We hebben hiervoor bijvoorbeeld gesprekken gehad bij AC Milan, maar ook met onderzoekers. Sociale media heeft zijn negatieve kanten, maar het is ook een platform om een bepaalde boodschap te verspreiden.

Dank voor het kijkje in je leven Evita, het blijft een bizarre situatie en dit is uiteraard niet hoe je verwacht had hoe je jaar eruit zou komen te zien. Goed om te zien dat je positief blijft!
Veel succes en tot over drie maanden!