Teammanager HC Den Bosch Elmke Hendrix: ‘Ik vind het belangrijk dat een manager een spin in het web is, empathisch is, humor heeft en zich in dienst van het team opstelt’

Ze werkte eerder als journalist voor platform hockey.nl, ging vervolgens zelf hockeyen bij Den Bosch en is inmiddels al 5 jaar de teammanager van de Bossche hockeyvrouwen; Elmke Hendrix kent de hockeywereld dus van binnen en van buiten. Voor KICK-ES neemt Elmke ons mee in haar werk, de combinatie van deze rol met haar eigen bedrijf en de mooie successen die behaald zijn met het team.

Wie is Elmke Hendrix?
Een enthousiast, creatief en extravert persoon, die 31 jaar is en woont in het mooie Den Bosch. En ook de manager van de hockeyvrouwen van Den Bosch. Sommigen uit de hockeywereld kennen me misschien als voormalig journalist bij hockey.nl. Mijn liefde voor sport en organiseren is 5 jaar geleden perfect samengekomen in mijn werk als manager, waar ik per toeval in ben gerold. Ik combineer deze functie met mijn job als freelance tekstschrijver en content creator. Daarnaast ben ik getrouwd met Peter, word ik blij van wintersport, goed eten en fijne mensen om mij heen.

Je bent nu 5 jaar Teammanager bij Hockeyclub Den Bosch; hoe zien jouw werkzaamheden eruit?
Die zijn ontzettend divers! Als manager ben je allereerst verantwoordelijk voor alle praktische zaken van een team: van het regelen van de kleding, tot het organiseren van reizen en alles rondom toernooien. Op een wedstrijddag verwelkom ik de scheidsen, stem ik het tijdsplan met de wedstrijdofficial af en als er een live-uitzending is, schakel ik met de tv. Daarnaast ben ik ook het aanspreekpunt voor de club, sparringspartner van de stafleden en een luisterend oor voor de spelers. Ook maak ik regelmatig content voor het team: op Instagram en persberichten. Maar dat laatste is meer vanuit mijn werkachtergrond als tekstschrijver en content creator.

Je combineert dit met je eigen bureau; wat doe je verder en hoe deel jij je tijd in? Hoeveel tijd ben je bijvoorbeeld kwijt aan het teammanager zijn? 
De tijd die ik kwijt ben verschilt per week, ik denk zo’n 10-12 uur. Dat is dan inclusief de wedstrijddag. In het begin van het seizoen is het druk met opstarten: kleding regelen, oefen- en trainingsprogramma’s afstemmen met de coach, club etc etc. In de winter is het rustig, ik sla het zaalseizoen meestal over. Richting het einde van de competitie wordt het weer drukker, dan staat er ook een Europees clubtoernooi op het programma. Dat vergt vaak wat aandacht. Hoe ik het combineer? Dat gaat eigenlijk heel goed. Ik heb de afgelopen jaren steeds beter leren delegeren, haha. Ik vind een goede privé-werkbalans erg belangrijk, dus ik plan genoeg tijd in voor afspraken met vrienden en familie. Bovendien voelt het manager zijn niet als werk. Natuurlijk zijn er minder leuke zaken, maar ik haal er heel veel plezier uit.

Hoe ben je op deze positie terecht gekomen? 
Ik heb 2,5 jaar bij hockey.nl gewerkt; een online (nieuws)platform over nationaal en internationaal hockey. In die tijd ben ik regelmatig bij Den Bosch geweest en heb ik veel (huidige) spelers en de oud-coach Raoul Ehren gesproken. In 2015 stopte ik en ging ik zelf bij HC Den Bosch hockeyen. Ik gaf aan dat ik best wat wilde doen voor de afdeling communicatie. Dus zo zat ik op een avond bij Raoul Ehren thuis voor een interview. Ik zei toen dat hij mij altijd mocht bellen als hij hulp nodig had met de communicatie van zijn hockeyschol ONFIRE Hockey Support. Een paar weken kreeg ik een telefoontje van Raoul. Hij vertelde over hoe het ervoor stond bij dames 1 en dat ook de manager ging stoppen. En ik was eigenlijk maar aan het wachten op de vraag: ‘Kun je me helpen bij onze hockeyschool’. De vraag die kwam was ‘Wil jij manager worden volgend seizoen’. Als 27-jarige stond ik met mijn mond vol tanden. Ik vond het een hele mooie eer. Ik hoefde niet lang na te denken, al wilde ik wel eerst even met de oudere spelers zitten. Zij kende me natuurlijk als journalist. Maar ze vonden het geen probleem. Zodoende zat ik paar maanden later op de bank.

Wat is het leukste aan deze functie? En zijn er ook mindere kanten? 
Het leukste is om van dichtbij de fantastische topsportcultuur van Den Bosch mee te mogen maken en de meiden te zien groeien. Den Bosch draait al zo lang mee op het hoogste niveau – werd de afgelopen 23 jaar 20 keer landskampioen en heeft 10 internationals en daarnaast nog jeugdinternationals in het team. En dat is niet voor niets. Iedereen die er speelt wil het uiterste uit zichzelf halen, de beste worden en zijn. Maar daarnaast is het ook gewoon een heel leuk team. Er wordt niet alleen heel hard getraind, maar ook gewoon geouwehoerd en gelachen. Zowel in het team als in de staff. Veel meiden ken ik ook stiekem al best lang. Het is mooi ze te zien groeien in hun carrière en fantastische stappen te zien maken, zoals een selectie voor Oranje.
Natuurlijk zijn er ook wat mindere kanten: in het begin vond ik het als 27-jarige best wennen wat mijn rol was. De balans vinden tussen je rol als staflid en je rol als leeftijdsgenoot van de spelers. Sommige spelers waren namelijk zelfs ouder dan ik. Daarnaast heb je in deze baan te maken met verschillende stakeholders, dus het is soms een uitdaging om iedereen tevreden te houden.

Wat is jouw hoogtepunt in je periode als teammanager? 
De titels die ik heb mogen vieren met het team, dat zijn nu 2 landstitels en 2 Europese titels. Het is fantastisch om te zien wanneer op een bepaald moment alles samenvalt en het team op het juiste moment piekt. Om dit voor elkaar te krijgen is een kunst. Als ik nog wat specifieker moet zijn: mijn eerste Europese titel en tweede landstitel vond ik bijzonder. De eerste Europese titel omdat de sfeer zo ongelooflijk tof was dat weekend. We zaten in Londen, zaten er goed in en wonnen het toernooi uiteindelijk ook. De tweede landstitel was ook bijzonder, wat afgelopen seizoen was. Het was het laatste seizoen voor Raoul Ehren, speelster Ireen van den Assem en de fysio Peter van der Beek. Alledrie zaten ze al 7 jaar of langer bij het team. In de laatste seconden van de wedstrijd wisten we de titel binnen te slepen. Iedereen ontplofte van blijdschap. Het was zó bijzonder om die drie met een dubbel uit te zwaaien. Niet normaal. Corona zorgde er ook voor dat we dat seizoen heel intens hebben beleefd.

De vrouwen van HC Den Bosch lijken op eenzame hoogte te staan; 20 keer kampioen in de afgelopen 23 jaar; wat is het geheim van jullie succes?
Het is een gevoel en succes dat zich niet gemakkelijk laat omschrijven. Natuurlijk heeft het te maken met tactiek en het opleiden van de jeugdspelers en hen al vroeg mee laten draaien. Maar het zit ook in kneiter, kneiterhard werken – zelfs op de trainingen kan het vuur ervan afspatten, altijd de beste willen blijven en daar ook alles voor doen: een sliding om een bal binnen te houden, op je knieën naast de paal staan om een bal binnen te tikken of op je buik liggen om een bal van de lijn te halen. Daarnaast blijft iedereen leergierig, iedereen is altijd op zoek naar iets wat nog beter kan. Dat laatste zit ‘m ook in keuzes maken: wat je laat voor de sport, de confrontatie met jezelf aangaan maar ook met elkaar om het uiterste eruit te halen.

Welke eigenschappen heb je nodig als teammanager?
Allereerst denk ik dat je goede organisatie skills moet hebben, want er moet natuurlijk veel geregeld worden. Daarnaast vind ik het belangrijk – en dat probeer ik ook na te streven – dat een manager een spin in het web is, empathisch is, humor heeft en zich in dienst van het team opstelt. Je maakt namelijk best wat uren alleen achter de schermen, die niet iedereen ziet. Door empathie en humor te hebben kun je een luisterend oor bieden aan de spelers en staff, en af en toe de druk van de ketel halen wanneer dat nodig is.

Heb je tips voor mensen die ook zo’n droomfunctie willen?
Ik denk dat het niet veel anders is dan anders. Ik ben zelf natuurlijk per toeval in deze functie gerold, maar ik zou het nu iedereen aanraden. Het is fantastisch! Als iemand heel concreet deze functie wil, zou ik adviseren om te netwerken en ook gewoon uitspreken dat je die functie ambieert. Waarom niet?

Welke ambities heb jij nog?
Goeie! Ik zit nu nog goed op mijn plek, dus op de korte termijn zou ik niet iets anders willen. Maar mocht ooit de mogelijkheid er zijn om manager bij Oranje te worden, dan zou ik die kans zeker pakken. En het lijkt me ook onwijs interessant om te onderzoeken of een managementbureau voor sporters iets voor me zou zijn. Wie weet in de toekomst.