Stel, je doet het niet voor jezelf

Afgelopen week kreeg ik dit berichtje dat ik met toestemming deel.

Dit berichtje vat precies samen waarom ik met KICK-ES ben gestart. Onlangs heb ik Vanessa de Knegt geïnterviewd en dit interview staat nu online. 

En er zijn zoveel vrouwen als Vanessa; vrouwen die een heel mooi verhaal te vertellen hebben, vrouwen die een rolmodel en inspiratie voor andere vrouwen kunnen zijn, maar die we niet zien.

We zien ze niet omdat ze het niet interessant of bijzonder vinden wat ze doen (wie zit er nou op mijn verhaal te wachten?), uit angst voor zichtbaarheid (maar het draait niet om mij); voor afwijzing; om maar niet arrogant gevonden te worden; of een bitch; of om wat anderen er ook van kunnen vinden.

En stel, stel je nou toch eens voor dat je het niet voor jezelf doet.
Dat je dit doet voor onze dochters, onze nichtjes of onze buurmeisjes. Zodat zij ons als rolmodel zien en het normaal wordt dat vrouwen ook elke positie kunnen innemen. Ik moet weer denken aan die hele mooie tweet van Claudia de Breij na WEURO 2017, het EK Vrouwenvoetbal:

En zo geldt dit ook voor werken in de sport.
En er is geen beter moment om daarmee aan de slag te gaan dan nu. Afgelopen week sprak ik met Rita van Driel en wij zeiden tegen elkaar: “als het nu niet gebeurt, dan kunnen we de handdoek maar beter in de ring gooien.”
Er is geen beter momentum voor verandering, en we hebben juist nu behoefte aan vrouwelijk leiderschap.

En mocht je denken: ja, Esther, jij hebt makkelijk praten, jij gaat daar wel staan. Weet dan dat ik het elke keer mega-spannend vind en al heel wat drempels heb moeten overwinnen om mezelf “out there” te zetten.

Maar ik doe dit omdat ik een missie heb: ik wil dat het vanzelfsprekend is dat er meer vrouwen op hogere posities in de sport werken en besturen. En daarom zijn er kartrekkers of -duwers nodig. En laat mij er dan een daarvan zijn. Laat mij mezelf letterlijk die “KICK-ES” geven. Want ik geloof erin dat als je iets echt wilt, je dat ook voor elkaar kunt krijgen. “If you want a change, be the change”.

Na deze wederom lange mail wil ik je tenslotte om 6:15 van je tijd vragen. 
Ik doe op dit moment namelijk mee aan een 30-dagen live challenge, waarbij ik elke dag live ga op Instagram. Ik daag mezelf hierbij ook uit en vind het inmiddels al minder spannend en elke dag gaat het ietsje makkelijker.
Afgelopen week nam ik deze video op. Ik deel hierin hoe en waarom ik KICK-ES gestart ben. En doe je een oproep. 

En ondanks dat ik het ook spannend vind, houd ik mijn missie in gedachten. En denk ik aan al die mooie vrouwen en aan de volgende generatie meisjes en vrouwen.
Maar ik kan het niet alleen.
Dus beloof je me, dat je stopt om je klein te houden en te bescheiden op te stellen? En gewoon gaat staan voor alles waar je trots op bent? En al doe je het niet voor mij, doe het dan voor je buurmeisje, je nichtje of je dochter. En wees die inspiratie en het rolmodel die de kleine jij graag had willen hebben.
En een laatste opmerking hierover: laten we elkaar daarin ook supporten! 

P.s. Één moet er altijd de eerste zijn. Afgelopen week interviewde ik Priscilla Janssens; de eerste vrouw die als UEFA Venue Director aan de slag mocht. Een van de eerste twee vrouwen die aangesteld werd als General Coordinator bij een mannen-WK. Over inspiratie gesproken. Als je er niet live bij was, neem dan ergens een uurtje van je tijd en kijk dit interview terug. Ik beloof je dat je er geen spijt van zult hebben.